ما همون نسل عجیبی هستیم که شب می‌خوابیم آهن کیلویی یه قیمته، صبح پا می‌شیم میبینیم بخاطر مسابقه اونس جهانی و دلار و رکورد زدن طلا ، آهن اوج گرفته!
دیگه کار به جایی رسیده برای خرید تیرآهن باید وام مسکن بگیری و واسه میلگرد ضمانت‌نامه بانکی ببری!
یه زمانی می‌گفتن آهن پشتوانه اقتصاد مملکته؛ الان آهن شده پشتوانه کمر ما که هی خم می‌شه زیر قیمت‌ها.
خرید تیرآهن در حد رویا شده، فقط مونده برای خونه ساختن، نی‌چوبی و چوب بستنی مصرف کنیم!
دلار هم که رسماً قهرمان پارک آبی شده؛ هر روز موج جدید می‌زنه. اونس جهانی که دیگه جای حرف نذاشته. طلا شده بال‌های فرشته نجات، ولی چه فرشته‌ای که قیمتش از جیب ما بالاتر پرواز می‌کنه.
به‌جای اینکه آهن و دلار ابزار اقتصاد باشن، شدن ابزار فشار خون و استرس ما.
بازار لحظه‌ای؟! نه بابا، بازارمون دیگه ثانیه‌ای شده.
یه روز سیاست، یه روز تحریم، یه روز رکورد زدن، ما فقط داریم نگاه می‌کنیم چجوری زندگیمون داره آب می‌شه مثل یخ تو تابستون.
فکر کنم بزودی همه‌مون مجبور بشیم کلیه‌مون رو بفروشیم میلگرد بخریم تا بتونیم سقف زندگیمون رو نگه داریم.
یا شاید هم راه آینده همین باشه: باید فتوسنتز کنیم، به یاد تیرآهن نفس بکشیم، با رویای دلار زنده بمونیم